Γιατί ποτέ δεν κατάλαβα...

Γιατί ποτέ δεν κατάλαβα πως η αγάπη πρέπει να είναι παιχνίδι.

 Στην πρώτη παρτίδα να βγαίνει ισοπαλία.

 Και οι δύο να κερδίζουν τις εντυπώσεις.

 Στο δεύτερο μέρος να υποχωρώ. Πρέπει να νιώθεις πως υπερέχεις...

 Να δείχνεις την δύναμή σου, να ψηλώνεις.

Στον ημιτελικό να χάνω το έδαφος.
 Η εμπειρία σου με παίρνει στα σημεία...

Στον τελικό είναι σίγουρο πια.
 Θα χάνω. Νόμιζα πως ήταν συναίσθημα...

 Υ. Γ. 1. Όταν έρχεσαι να μου λες. Να φορώ την πανοπλία.







Α. Χ.

Η μοναξιά του μη - ενθουσιασμού

Πέντε - έξι κουβέντες μετά θα μου περάσεις.

Το λουλούδι πίσω σου θα μου αρέσει περισσότερο.

Τα μαλλιά σου δεν θα είναι καλά χτενισμένα.

Θα έχεις σκόνη στα παπούτσια.

Μανούλα στην απομυθοποίηση. 

Δεν φταις εσύ.

Ένας παλιός γκόμενος που με πλήγωσε. Τι αδόκιμη λέξη. Ποτέ δεν μου άρεσε.

Μια παλιά φίλη που με εκμεταλλεύτηκε. Ίσως και μια καινούρια.

Να' τες οι δικαιολογίες. Έτοιμες. Σου φτάνουν;

Εμένα όχι πια. Με κούρασα.

Λευκό χαρτί.

Ναι. 

Να διαλέξω. 

Το καθαρογραφώ από την αρχή;

Το σκίζω;

Πες την επόμενη κίνηση.

Α.Χ.