Τρίτη 7 Ιανουαρίου 2014

Αργύρης Χιόνης

Είμ' ένα βιβλίο. Κάποιος με διαβάζει. Δεν ξέρω τι καταλαβαίνει από μένα, δεν ξέρω αν μου βρίσκει κάποιο βάθος. Πάντως δυσκολεύεται στο διάβασμα ή βαριέται. 

Συχνά με παρατά, τσακίζοντας τα φύλλα μου, εγκαταλείπει για καιρό και, όταν κάποτε επιστρέφει, έχει πλέον χάσει τη συνέχεια, έχει ξεχάσει ο,τι έχει διαβάσει. Έτσι, με ξαναπιάνει απ΄ την αρχή, για να με παρατήσει πάλι, ύστερ' από λίγο, κουρασμένος.

Δεν ξέρω αν διαβάζει άλλα βιβλία, δεν ξέρω καν πως βρέθηκα στα χέρια του, όμως εδώ είμαι, αυτός είναι η μοίρα μου και, αν αυτός δεν με διαβάσει, άλλον αναγνώστη δεν πρόκειται να βρω.



Τρίτη 31 Δεκεμβρίου 2013

Καλή Χρονιά!

Αυτές τις μέρες γυρίζουν αυτοί οι στίχοι στο μυαλό μου: "Τους ανθρώπους στην ζωή μου βιάστηκα να τους μετρήσω... Και μου βγαίνουν πάντα λίγοι ή μου βγαίνουνε πολλοί..." Οι απώλειες ανθρώπων αρκετές... Κυρίως κυριολεκτικές... Οι άλλες, οι μεταφορικές, έχω πειστεί πια πως για κάποιον λόγο γίνονται. Δεν ξέρω γιατί μα όσο μεγαλώνω και χάνω υλικά ή άυλα, νιώθω πιο πλήρης... Θα είναι που μένουν τα πιο ουσιαστικά...

Ο Καινούριος Χρόνος λοιπόν ας συμπληρώσει περισσότερα κενά στην ζωή μας, ας κάνει τις σχέσεις μας πιο ουσιαστικές και ας μας κάνει να αγαπήσουμε περισσότερο εαυτούς... Νομίζω πως από εκεί ξεκινούν όλα... Καλή μας χρονιά!

Α.Χ.




Τρίτη 24 Δεκεμβρίου 2013

Καλά Χριστούγεννα!

Εγώ να με αγαπήσω, Εσύ να μας νοιάζεσαι, Αυτός να μας σέβεται, Εμείς να αγκαλιαζόμαστε, Εσείς να χαμογελάτε, Αυτοί να μην μας ξεχνούν...

Ξέρεις; Δεν είναι τόσο δύσκολο... Θέληση να υπάρχει...

Υγεία, αγάπη, χαμόγελα και όλα θα πάνε καλά... Υπόσχεση.

Καλά μας Χριστούγεννα...

Α.Χ.


Δευτέρα 16 Δεκεμβρίου 2013

Δεν βαρέθηκες το: για πάντα μόνος;

Σκέφτομαι λοιπόν εσένα που δεν σου επέτρεψες να αγαπήσεις ή ακόμη και αν το έκανες, δεν το έδειξες σε εκείνους που έπρεπε. Αυτό το γυάλινο κουτάκι του :''δείτε με αλλά μην αγγίξετε την ψυχή μου'' δεν σε πνίγει ποτέ; Ή όταν νιώσεις πως κάποιος πάει να μπει απο ένα ράγισμα, η σπρωξιά που του δίνεις να φύγει δεν πονά περισσότερο εσένα απ'οτι εκείνον; Μωρέ ξέρεις κάτι; Τους ανθρώπους έμαθα να τους πιστεύω και να τους αγαπώ και ας μην βγει κάτι καλό... Μαθήματα λένε όλα αυτά και μάλλον έχουν δίκαιο... Θες να το προσπαθήσεις και εσύ; Άνοιξε ένα παραθυράκι και άφησε την καλοσύνη και την αγάπη των άλλων να μπει... Δεν βαρέθηκες το: για πάντα μόνος; Λέω εγώ τώρα...


Α.Χ.




Πέμπτη 12 Δεκεμβρίου 2013

Τάσος Λειβαδίτης

Αυτό που πονάει περισσότερο, είναι το “λίγο” που σου δώσανε για πολύ και το “πολύ σου” που το μέτρησαν για τίποτα.


Παρασκευή 6 Δεκεμβρίου 2013

Μανόλης Αναγνωστάκης - Το σκάκι

Γελώντας μπρος στις τόσες πανοπλίες σου
μπαίνοντας μέσα στις γραμμές σου ξαφνικά
αναστατώνοντας τις στέρεες παρατάξεις
Έλα να παίξουμε…
Κι αυτή δεν έχει τέλος η παρτίδα…