Αν φυσούσε ένας λυτρωτικός άνεμος... Να γύριζε την σελίδα... Εκείνη στο παλιό βιβλίο που υπάρχει τριάντα χρόνια τώρα... που έχει κιτρινίσει... που δεν χωρά άλλες λέξεις, σκέψεις, χρώματα...
Μα ο άνεμος απο που να μπει; Τα παράθυρα κλειστά και τα παντζούρια σκουριασμένα και οι χαραμάδες; Δεν αφήνουν ούτε φως να μπει λες και εκείνο θα τις ανοίξει κι άλλο και θα τους αλλάξει την βολεμένη τους μορφή...
Αν όμως γινόταν; Αν... ; ... νΑ...
να ...
ΑπάντησηΔιαγραφήπόσες σκέψεις και όνειρα χωράνε σε αυτό το να ..
για μένα, άπειρα, τροφή για σκέψη άλλη μία φορά, σ ευχαριστώ !
εγώ καλό μου... εγώ Σ'ευχαριστώ...
ΑπάντησηΔιαγραφή