Αργύρης Χιόνης

''Γιατί έκαψες τη στέγη μου;'' ρώτησα τη φωτιά.
''Για να κοιτάς τον ουρανό ανεμπόδιστα'' μου απάντησε.

Από μιαν άποψη είχε δίκιο, τον έβλεπα όντως ανεμπόδιστα, αλλ’ ήταν τόσο άδειος,που έφτιαξα καινούρια στέγη αμέσως...

Ειν’ αρκετό το μέσα μου κενό, δεν θέλω κι άλλο, πάνω απ’ το κεφάλι μου...